Oto nadszedł koniec trzeciego tygodnia badań. Ważny dzień, gdyż naszym założeniem było, by właśnie do tego dnia skończone zostały wszystkie prace eksploracyjne. Plan ten udało się zrealizować, co więcej mamy już wykonane też sporo z naszych prac dokumentacyjnych. Bardzo dobrze stoją też sprawy w naszej pracowni. Nie sprawdził się najgorszy scenariusz „Cichego Ostrza” i wcale na jutro nie zostały całe stoły kości do uprzątnięcia. Wręcz przeciwnie, cały wydobyty materiał kostny jest już pięknie zapakowany i gotowy na wtorkową wywózkę do Bydgoszczy. Także pozostały materiał – ceramika, metale i szkło są już w większości ogarnięte. Chyba jeszcze nigdy w czasie badań jakubowych nie mieliśmy tak dobrego tempa!… Wielka w tym zasługa całej ekipy, która niejako w nagrodę otrzymała jutro wolną sobotę 😉 Oby z pracami tak dobrze było do samego końca.
Archeologia jakubowa – sezon 2013 – dzień dziewiętnasty: Ola z Kasią, rysując pochylają się ostrożnie nad wykopem i… dostrzegają na dnie klęczącego Błażeja
Dziś kontynuowaliśmy dokumentację rysunkową w wykopach W-13/13 oraz W-14/13. Definitywnie zakończona została też eksploracja w W-12/13 i tam również powoli zaczęto rysować. Troszeczkę okraszeni deszczowym kapuśniaczkiem drugą część dnia poświęciliśmy na ogarnięcie spraw w naszej pracowni. Efekt opisano powyżej 🙂
Archeologia jakubowa – sezon 2013 – dzień dziewiętnasty: nie ma to jak praca zespołowa – czy to przy rysowaniu W-14/13, czy zasypywaniu W-13/13
Tymczasem nasza ekipa to ludzie rozlicznych talentów. Także pisarsko-muzycznych. Asia Gruz i Ola Gutowska pozazdrościły Jackowi Cyganowi i Agnieszce Osieckiej, i same wzięły się za pisanie tekstów piosenek. Stworzyły w ten sposób liryczną opowieść o jakubowych wykopaliskach. Do współpracy przy tworzeniu muzyki do utworu zaprosiły samego Grzegorza Markowskiego z grupy Perfect, który wykorzystał nuty znane z pieśni „Nie mogę Ci wiele dać”. Tak powstała piosenka „Nie mogę Ci wiadra dać„, której tekst za zgodą Autorek pozwalamy sobie przytoczyć poniżej… Miłego śpiewania! 😀
„Nie mogę Ci wiadra dać- wersja jakubowa” Pracowite dni, tu w Toruniu gdy Kościół z cmentarzem badamy Kierowników wdzięk, dobrych szpadli brzęk Jakubowy czas, czeka nas. Ref: Nie mogę Ci wiadra dać Nie mogę Ci wiadra dać, Bo sam nie dźwignę go Nie mogę dać wiadra Ci Nie mogę dać wiadra Ci Przykro mi… Sto metryczek już, a w wykopie gruz Przemarznięty nos, szczątków stos Nowe warstwy wciąż, pogłębiony wkop A na hałdzie tej, gracek szmer Ref: Nie mogę Ci wiadra dać Nie mogę Ci wiadra dać, Bo sam nie dźwignę go Nie mogę dać wiadra Ci Nie mogę dać wiadra Ci Przykro mi… Wianków kilka sztuk, ten ceglany bruk Monet trochę jest, co za gest Siedem łopat mam, nikomu nie dam Za ten cały trud, kurz i bród Ref: Nie mogę Ci wiadra dać Nie mogę Ci wiadra dać, Bo sam nie dźwignę go Nie mogę dać wiadra Ci Nie mogę dać wiadra Ci Przykro mi…
Archeologia jakubowa – sezon 2013 – dzień dziewiętnasty: oto znany reżyser Thomas Roe Deer kręci swój najnowszy film „Indiana Dżejkob i zaginiona stopa fundamentowa”. Asystuje mu młody student Mati z dalekiego Rubinkowa, który z dumą dzierży filmowy klaps. Obok kierowniczka planu Magda Chadrovsky i gwiazda produkcji – Blaz W., którego reżyser właśnie instruuje do sceny zarzucania pionem mierniczym…
p.s. 10 września w Gazecie Pomorskiej ukazał się artykuł o naszych tegorocznych pracach. Oto link: http://www.pomorska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20130910/TORUN01/130919956
Archeologia Jakubowa 
Świetny dzień, a piosenka po prostu lepsza od oryginału 🙂
Dzięki, dzięki 🙂 sam Grzegorz też był zachwycony 😀